Op zoek naar het luipaard! (en Dollars)
26 november 2013 - Kasane, Botswana
Verslag 25 november
Om 05:30 worden we gewekt door iemand van het kamp en moeten we ons klaar maken voor het ontbijt. Er staat voor deze ochtend een wandelsafari op de planning, dus bepakt met flessen water en zonnebrand crème vertrekken we voor een korte boottocht naar 1 van de vele eilanden in de delta: Muji. Met een groepje van 5 plus twee rangers maken we een wandeling van 3,5 uur. Hoewel we erg vroeg begonnen zijn voelen we al snel de hitte en aan het einde van de wandeling zijn we zowat biltong! Van te voren hebben we de ranger Obed verteld dat Tamara als de dood is voor slangen, dus dat zij die liever niet tegen wilt komen.. Liever leeuwen of olifanten! We komen wrattenzwijnen, impala's en andere antilopen soorten tegen, maar geen groot wild helaas. Opeens stopt de ranger en blijft de hele groep stil staat. De ranger stampt een paar keer hard op de grond. En dan weet Tam genoeg... We staat heel dicht bij een slang! He blijk een groene grasslang te zijn, en gelukkig kruipt het beest weg na het gestamp. Het heeft bijna 2,5 uur geduurd voordat Tamara een beetje ontspannen kon lopen.
Rond 11 uur komen we allemaal weer veilig en wel aan bij het kamp, op tijd voor de brunch. We delen de verhalen met se andere groep die een wandelsafari had gemaakt en dan is het helaas al weer tijd om onze spullen te pakken.
We worden opgehaald met een klein vliegtuig en vliegen in ongeveer 10 minuten naar Moremi Game Reserve, leuk!!. Merijn krijgt zelfs toestemming van de piloot om de Go Pro op de vleugel te plakken zodat we de vlucht kunnen filmen!
Na de korte vlucht komen we aan bij de airstrip van Moremi en worden we naar Camp Moremi gebracht, dat ook van de Desert & Delta collectie is. Opnieuw verblijven we n een prachtig tentenkamp met een zeer luxe tent en absolute top service! Hier verblijven vandaag slechts 8 gasten, inclusief ons. De twee mannen uit Belgie besluiten om niet mee te gaan op de game drive in de middag. Ze zijn zelf naar Moremi komen vliegen vanuit Windhoek, en kiezen ervoor om even lekker te ontspannen bij het zwembad. Dat betekent dat er nog maar 6 gasten zijn die de game drive gaan maken, en die moeten worden verdeeld over twee wagens. En zo gebeurd het dat wij met zijn tweeën en de ranger op pad gaan voor een privé safari! De ranger Lets vraagt ons wat we graag zouden willen zien, zodat hij extra zijn best gaat doen voor ons. Nou, doe ons maar een leeuw, een luipaard en pas geboren dieren. Laat het nou gebeuren dat Lets weet waar er drie leeuwen liggen! Hij had ze eerder op de dag al gezien bij een dood nijlpaard waar ze zich aan tegoed deden. We rijden er naar toe, en omdat het een Game Reserve is in plaats van een Nationaal Park, mag de ranger van de paden af, waardoor we heel dicht bij de leeuwen kunnen komen.. Op slechts 2 meter afstand genieten we van de prachtige beesten die voor pampus in de schaduw liggen uit te buiken van hun maaltijd, prachtig!
Vervolgens rijden we door het mooie landschap van Moremi, vol met bomen en waterplassen. De impala's krijgen elk jaar hun jongen als de regentijd begint, en dus krioelt het nu van de kleine pasgeboren impala's in het park, super schattig! We zien ook vele vogels die we nu toch ook wat interessanter vinden omdat we er veel over horen, en we verbazen ons vooral over de schoonheid van het park. Ondertussen bekijkt Lets de sporen die hij op de grond ziet, en hij verteld ons dat hij luipaard sporen ziet. We gaan er achteraan! Dan stopt hij de wagen ineens en zet de motor uit. Hij luistert en zegt: "dat is het geluid van de Francolin Bird". Het blijkt een vogel te zijn dat altijd een hard waarschuwingsgeluid maakt als het een gevaarlijk dier ziet. En dus rijdt Lets in de richting vanwaar het geluid kwam, op zoek naar mysterieuze gevaar. Hij spot al vrij snel een luipaard onder de bomen. Het duur even voordat wij hem ook kunnen zien, het ligt goed verborgen! We rijden er naar toe en naderen het tot op ongeveer vijf meter!! Het beest blijft rustig liggen, kijkt ons een beetje verveelt aan en begint zich te wassen. Het is fantastisch en we hebben het geluk dat we de eerste wagen zijn. We besluiten om de zogenaamde sundowner op een mooie plek in de natuur over te slaan, en de drankjes nu al te nuttigen in het gezelschap van het schitterende luipaard. Na ongeveer 10 minuten komen er ook twee andere wagens aan en wordt het te druk voor het luipaard, hij gaat aan de wandel. We volgen het nog een tijdje totdat er meer wagens bij komen en rijden dan weg van de meute. Vroeg in de avond keren we terug in het kamp van een zeer geslaagde safari!
Verslag 26 november
Vandaag is onze vroegste ochtend. Om 05:00 uur worden we wakker gemaakt en hebben we even de tijd voor een snel ontbijt. Samen met het koppel uit Zweden vertrekken we vroeg op safari omdat het vliegtuigje naar Kasane om 08:25 uur zal vertrekken. We zien opnieuw vele dieren maar geen groot wild. Toch genieten we van het landschap en onze conclusie is dat Moremi Game Reserve een prachtig mooi park is, een echte aanrader!
Helaas komt er een einde aan de safari en worden we naar de airstrip gebracht.
Met een cessna waar slechts vier passagiers in kunnen vliegen we naar Kasane, een stadje in het noorden van Botswana, vlakbij de grenzen met Namibië, Zambia en Zimbabwe. Een soort van vier landen grens dus. Terwijl we wachten op onze transfer komen we een Brits/Australisch koppel tegen waarmee we in Camp Okavango hebben gezeten en we raken natuurlijk meteen weer aan de praat. Tamara d'r blik dwaalt af naar de andere wachtende mensen in de hal en ze herkent nog een gezicht. Ze ziet ook de vlaggen van Botswana Tourism Expo staan en dan valt het kwartje. Het is een collega uit de reisbranche, en toevallig ook nog eentje waarmee ze een deel van de studiereis die in December naar Zuid-Afrika gaat heeft geregeld! Na een korte ontmoeting en vooral verbazing over het feit dat ze elkaar in Kasane, of all places, tegen komen, nemen ze afscheid en vertrekken we naar Mowana Lodge in Kasane, vlakbij Chobe Nationaal Park.
De lodge ziet er groots maar mooi uit, en we checken in, althans, dat willen we, maar de kamer is pas over 4 uur klaar. Aangezien we niet voldoende Amerikaanse Dollars bij ons hebben om morgen ons visum voor Zimbabwe te betalen, beginnen we direct aan onze missie: US dollars bemachtigen. Naast de receptie zit een 'cashier' met een bordje dat aangeeft dat ze VISA creditcards accepteren. Dat moet dus een makkie zijn! Helaas is het niet mogelijk om dollars te pinnen of om geld om te ruilen, je gaat je bijna afvragen wat dan in hemelsnaam de taak van de cashier is... Maar de dame in kwestie raadt ons aan om naar de bank in de stad te gaan. Op de vraag of we iets mee moeten nemen krijgen we een kort maar krachtige "Nee" te horen, en we kunnen zelfs onze rugtassen bij haar achter laten. Dus wij met een taxi naar de stad. De chauffeur geeft van te voren aan dat we 30 Pula moeten betalen, dat lijkt ons een redelijk bedrag en we hebben nog net genoeg cash om het te betalen. De bank werkt echt op z'n Afrikaans, dat wilt zeggen: waarom snel en efficiënt als het ook langzaam en verveeld kan? En dus zijn we na bijna een uur wachten aan de beurt. We geven aan dat we US dollars willen pinnen met onze VISA kaart, en na even twijfelen vraagt de beste man om ons paspoort. Paspoort?! We hadden toch niets nodig? Wij uitleggen dat de paspoorten in het hotel liggen, en of we alstublieft wat dollars mogen, zegt de man dat we twee dingen kunnen doen... Of terugkomen met ons paspoort en opnieuw in de rij gaan staan, of nog een keer bij het hotel vragen of ze ons niet aan dollars kunnen helpen.. Geirriteerd gaan we opzoek naar onze taxi chauffeur en hij brengt ons terug naar het hotel. 30 Pula? Nee, dat was slechts one way... We geven hem letterlijk onze laatste centen en besluiten om na de lunch, die we gelukkig op rekening kunnen zetten, weer met de taxi EN ons paspoorten naar de bank te gaan. De lunch was prima, maar als we vervolgens de rekening krijgen schrikken we ons rot... Omgerekend ongeveer €45,-!!!! Dat is zo'n beetje het bedrag waar we met zijn tweeën een driegangen menu plus aardig wat drankjes in Namibië konden krijgen. Ach ja niets meer aan te doen, we zetten de handtekening. Ondertussen wordt de mening gevormd dat de service v de lodge bedroevend is, de medewerking al helemaal en de lunch te belachelijk duur voor woorden is. De taxi chauffeur haalt ons weer op, en na nog eens 45 minuten wachten bij de bank krijgen we dan eindelijk de door ons gewenste $150... Er kon geen 'hello' of 'good day' af bij de bankmedewerkster af en dus druipen we chagrijnig af naar onze lodge.
Intussen is onze kamer ook eindelijk klaar en dus brengen we onze spullen er heen. We hebben een upgrade naar een suite gekregen en de status 'VIP'... Dat dan weer wel...
Laat in de middag vertrekken we op een sunset cruise over de Chobe rivier samen met onze nieuwe vrienden uit Engeland/Australië. De boottocht is leuk, maar een beetje massaal. Terwijl we duidelijk kunnen zien dat er in de verte een kudde olifanten de rivier gaan oversteken (supervet!!) willen een aantal gasten aan boord bij werkelijk elk nijlpaard stoppen om foto's te maken.. En neem van mij aan, aan dat waren een heleboel nijlpaarden! En dus verliezen we helaas veel tijd en komen we net op tijd aan om de laatste olifanten het bos in te zien rennen nadat het spektakel van de rivier overtocht al lang en breed voorbij was. Een gemiste kans dus.
Na een goed diner, die gelukkig was inbegrepen, is het tijd om te gaan slapen. We hebben voor morgen ochtend namelijk een game drive door Chobe Nationaal Park geboekt, dus de wekker zal weer vroeg afgaan!
Om 05:30 worden we gewekt door iemand van het kamp en moeten we ons klaar maken voor het ontbijt. Er staat voor deze ochtend een wandelsafari op de planning, dus bepakt met flessen water en zonnebrand crème vertrekken we voor een korte boottocht naar 1 van de vele eilanden in de delta: Muji. Met een groepje van 5 plus twee rangers maken we een wandeling van 3,5 uur. Hoewel we erg vroeg begonnen zijn voelen we al snel de hitte en aan het einde van de wandeling zijn we zowat biltong! Van te voren hebben we de ranger Obed verteld dat Tamara als de dood is voor slangen, dus dat zij die liever niet tegen wilt komen.. Liever leeuwen of olifanten! We komen wrattenzwijnen, impala's en andere antilopen soorten tegen, maar geen groot wild helaas. Opeens stopt de ranger en blijft de hele groep stil staat. De ranger stampt een paar keer hard op de grond. En dan weet Tam genoeg... We staat heel dicht bij een slang! He blijk een groene grasslang te zijn, en gelukkig kruipt het beest weg na het gestamp. Het heeft bijna 2,5 uur geduurd voordat Tamara een beetje ontspannen kon lopen.
Rond 11 uur komen we allemaal weer veilig en wel aan bij het kamp, op tijd voor de brunch. We delen de verhalen met se andere groep die een wandelsafari had gemaakt en dan is het helaas al weer tijd om onze spullen te pakken.
We worden opgehaald met een klein vliegtuig en vliegen in ongeveer 10 minuten naar Moremi Game Reserve, leuk!!. Merijn krijgt zelfs toestemming van de piloot om de Go Pro op de vleugel te plakken zodat we de vlucht kunnen filmen!
Na de korte vlucht komen we aan bij de airstrip van Moremi en worden we naar Camp Moremi gebracht, dat ook van de Desert & Delta collectie is. Opnieuw verblijven we n een prachtig tentenkamp met een zeer luxe tent en absolute top service! Hier verblijven vandaag slechts 8 gasten, inclusief ons. De twee mannen uit Belgie besluiten om niet mee te gaan op de game drive in de middag. Ze zijn zelf naar Moremi komen vliegen vanuit Windhoek, en kiezen ervoor om even lekker te ontspannen bij het zwembad. Dat betekent dat er nog maar 6 gasten zijn die de game drive gaan maken, en die moeten worden verdeeld over twee wagens. En zo gebeurd het dat wij met zijn tweeën en de ranger op pad gaan voor een privé safari! De ranger Lets vraagt ons wat we graag zouden willen zien, zodat hij extra zijn best gaat doen voor ons. Nou, doe ons maar een leeuw, een luipaard en pas geboren dieren. Laat het nou gebeuren dat Lets weet waar er drie leeuwen liggen! Hij had ze eerder op de dag al gezien bij een dood nijlpaard waar ze zich aan tegoed deden. We rijden er naar toe, en omdat het een Game Reserve is in plaats van een Nationaal Park, mag de ranger van de paden af, waardoor we heel dicht bij de leeuwen kunnen komen.. Op slechts 2 meter afstand genieten we van de prachtige beesten die voor pampus in de schaduw liggen uit te buiken van hun maaltijd, prachtig!
Vervolgens rijden we door het mooie landschap van Moremi, vol met bomen en waterplassen. De impala's krijgen elk jaar hun jongen als de regentijd begint, en dus krioelt het nu van de kleine pasgeboren impala's in het park, super schattig! We zien ook vele vogels die we nu toch ook wat interessanter vinden omdat we er veel over horen, en we verbazen ons vooral over de schoonheid van het park. Ondertussen bekijkt Lets de sporen die hij op de grond ziet, en hij verteld ons dat hij luipaard sporen ziet. We gaan er achteraan! Dan stopt hij de wagen ineens en zet de motor uit. Hij luistert en zegt: "dat is het geluid van de Francolin Bird". Het blijkt een vogel te zijn dat altijd een hard waarschuwingsgeluid maakt als het een gevaarlijk dier ziet. En dus rijdt Lets in de richting vanwaar het geluid kwam, op zoek naar mysterieuze gevaar. Hij spot al vrij snel een luipaard onder de bomen. Het duur even voordat wij hem ook kunnen zien, het ligt goed verborgen! We rijden er naar toe en naderen het tot op ongeveer vijf meter!! Het beest blijft rustig liggen, kijkt ons een beetje verveelt aan en begint zich te wassen. Het is fantastisch en we hebben het geluk dat we de eerste wagen zijn. We besluiten om de zogenaamde sundowner op een mooie plek in de natuur over te slaan, en de drankjes nu al te nuttigen in het gezelschap van het schitterende luipaard. Na ongeveer 10 minuten komen er ook twee andere wagens aan en wordt het te druk voor het luipaard, hij gaat aan de wandel. We volgen het nog een tijdje totdat er meer wagens bij komen en rijden dan weg van de meute. Vroeg in de avond keren we terug in het kamp van een zeer geslaagde safari!
Verslag 26 november
Vandaag is onze vroegste ochtend. Om 05:00 uur worden we wakker gemaakt en hebben we even de tijd voor een snel ontbijt. Samen met het koppel uit Zweden vertrekken we vroeg op safari omdat het vliegtuigje naar Kasane om 08:25 uur zal vertrekken. We zien opnieuw vele dieren maar geen groot wild. Toch genieten we van het landschap en onze conclusie is dat Moremi Game Reserve een prachtig mooi park is, een echte aanrader!
Helaas komt er een einde aan de safari en worden we naar de airstrip gebracht.
Met een cessna waar slechts vier passagiers in kunnen vliegen we naar Kasane, een stadje in het noorden van Botswana, vlakbij de grenzen met Namibië, Zambia en Zimbabwe. Een soort van vier landen grens dus. Terwijl we wachten op onze transfer komen we een Brits/Australisch koppel tegen waarmee we in Camp Okavango hebben gezeten en we raken natuurlijk meteen weer aan de praat. Tamara d'r blik dwaalt af naar de andere wachtende mensen in de hal en ze herkent nog een gezicht. Ze ziet ook de vlaggen van Botswana Tourism Expo staan en dan valt het kwartje. Het is een collega uit de reisbranche, en toevallig ook nog eentje waarmee ze een deel van de studiereis die in December naar Zuid-Afrika gaat heeft geregeld! Na een korte ontmoeting en vooral verbazing over het feit dat ze elkaar in Kasane, of all places, tegen komen, nemen ze afscheid en vertrekken we naar Mowana Lodge in Kasane, vlakbij Chobe Nationaal Park.
De lodge ziet er groots maar mooi uit, en we checken in, althans, dat willen we, maar de kamer is pas over 4 uur klaar. Aangezien we niet voldoende Amerikaanse Dollars bij ons hebben om morgen ons visum voor Zimbabwe te betalen, beginnen we direct aan onze missie: US dollars bemachtigen. Naast de receptie zit een 'cashier' met een bordje dat aangeeft dat ze VISA creditcards accepteren. Dat moet dus een makkie zijn! Helaas is het niet mogelijk om dollars te pinnen of om geld om te ruilen, je gaat je bijna afvragen wat dan in hemelsnaam de taak van de cashier is... Maar de dame in kwestie raadt ons aan om naar de bank in de stad te gaan. Op de vraag of we iets mee moeten nemen krijgen we een kort maar krachtige "Nee" te horen, en we kunnen zelfs onze rugtassen bij haar achter laten. Dus wij met een taxi naar de stad. De chauffeur geeft van te voren aan dat we 30 Pula moeten betalen, dat lijkt ons een redelijk bedrag en we hebben nog net genoeg cash om het te betalen. De bank werkt echt op z'n Afrikaans, dat wilt zeggen: waarom snel en efficiënt als het ook langzaam en verveeld kan? En dus zijn we na bijna een uur wachten aan de beurt. We geven aan dat we US dollars willen pinnen met onze VISA kaart, en na even twijfelen vraagt de beste man om ons paspoort. Paspoort?! We hadden toch niets nodig? Wij uitleggen dat de paspoorten in het hotel liggen, en of we alstublieft wat dollars mogen, zegt de man dat we twee dingen kunnen doen... Of terugkomen met ons paspoort en opnieuw in de rij gaan staan, of nog een keer bij het hotel vragen of ze ons niet aan dollars kunnen helpen.. Geirriteerd gaan we opzoek naar onze taxi chauffeur en hij brengt ons terug naar het hotel. 30 Pula? Nee, dat was slechts one way... We geven hem letterlijk onze laatste centen en besluiten om na de lunch, die we gelukkig op rekening kunnen zetten, weer met de taxi EN ons paspoorten naar de bank te gaan. De lunch was prima, maar als we vervolgens de rekening krijgen schrikken we ons rot... Omgerekend ongeveer €45,-!!!! Dat is zo'n beetje het bedrag waar we met zijn tweeën een driegangen menu plus aardig wat drankjes in Namibië konden krijgen. Ach ja niets meer aan te doen, we zetten de handtekening. Ondertussen wordt de mening gevormd dat de service v de lodge bedroevend is, de medewerking al helemaal en de lunch te belachelijk duur voor woorden is. De taxi chauffeur haalt ons weer op, en na nog eens 45 minuten wachten bij de bank krijgen we dan eindelijk de door ons gewenste $150... Er kon geen 'hello' of 'good day' af bij de bankmedewerkster af en dus druipen we chagrijnig af naar onze lodge.
Intussen is onze kamer ook eindelijk klaar en dus brengen we onze spullen er heen. We hebben een upgrade naar een suite gekregen en de status 'VIP'... Dat dan weer wel...
Laat in de middag vertrekken we op een sunset cruise over de Chobe rivier samen met onze nieuwe vrienden uit Engeland/Australië. De boottocht is leuk, maar een beetje massaal. Terwijl we duidelijk kunnen zien dat er in de verte een kudde olifanten de rivier gaan oversteken (supervet!!) willen een aantal gasten aan boord bij werkelijk elk nijlpaard stoppen om foto's te maken.. En neem van mij aan, aan dat waren een heleboel nijlpaarden! En dus verliezen we helaas veel tijd en komen we net op tijd aan om de laatste olifanten het bos in te zien rennen nadat het spektakel van de rivier overtocht al lang en breed voorbij was. Een gemiste kans dus.
Na een goed diner, die gelukkig was inbegrepen, is het tijd om te gaan slapen. We hebben voor morgen ochtend namelijk een game drive door Chobe Nationaal Park geboekt, dus de wekker zal weer vroeg afgaan!
