Van Moskou naar Irkutsk, het leven in de trein

Maandag ochtend was het dan zo ver... Na twee comfortabele nachten in een goed hotel in Moskou gaat eindelijk ons treinavontuur beginnen. Onze gastheer Dimitri haalt ons op en brengt ons naar het trein station. Daar ontmoeten we onze Nederlandse medereiziger Mathijs, een jongen die van Libanon via Moskou, naar Mongolië en uiteindelijk naar Thailand reist. We hebben een vierpersoonscabine voor ons drieën afgehuurd war betekent dat we een extra bed over hebben om alle handbagage op te leggen, en zo hebben we best veel ruimte in de cabine. Bedlinnen worden uitgedeeld, we maken de bedden op en richten de cabine in. De komende 3,5 dag wordt dit ons thuis!

Er zijn nog 8 andere cabines in onze wagon, twee wc's die er verbazingwekkend schoon uit zien en een boiler waar we constant heet water kunnen tappen voor koffie/thee/soep/noedels etc. Aan beide kanten van onze cabine zitten grote ramen waardoor je heerlijk met je muziekje op naar buiten kunt kijken terwijl het landschap van de grauwe stad al snel veranderd in een wit sneeuwparadijs. Het pak sneeuw is zo dik en schittert als diamanten, ik krijg spontaan zin om mijn snowboots aan te trekken en door de sneeuw te rennen! In de trein is het warm, zo'n 20 graden en omdat de raampjes niet open kunnen (moet je denk ik ook niet willen met de buitentemperatuur van onder het vriespunt) wordt het al snel wat benauwd. In het midden van de wagon hangt een treinschema waarop te zien is waar en hoe laat we stoppen, en vooral belangrijk: hoe lang de stops duren. De trein rijdt perfect op tijd en wacht op niemand, dus het is echt goed opletten.

Af en toe kunnen we de trein even uit om een frisse neus te halen en als we maandag avond de eerste langere stop (ongeveer 25 minuten) hebben en naar buiten stappen komen de baboejska's ons tegemoet lopen. De oude vrouwtjes hebben kinderwagentjes omgebouwd tot heuse winkeltjes en verkopen souvernirs, broodjes, drankjes en allerlei ander voedsel. Aan boord komt onze Russische vriend van het restaurant om het uur langs lopen om eten en drinken te verkopen, ik hem heb Yanick genoemd. Aardige man die geen woord Engels spreekt maar met handen en voeten komen we een heel eind! Ook de Russische buurman doet zijn best om zich verstaanbaar te maken. Af en toe komen we de Nederlandse Mathijs tegen en zo merk je dat het ontzettend leuk is om andere reizigers tegen te komen en even een babbeltje te maken.

De nacht in de trein duurt lang. De matrasjes zijn hard en het is voor mijn vader allemaal een beetje krap. Al met al worden we rond 06:30 uur wakker. We moeten ons leren aan te passen aan het reisschema, want hoewel er in de trein Moskou tijd aan wordt gehouden, reizen we natuurlijk door meerdere tijdzones, waardoor we over 3 dagen bijvoorbeeld midden in de nacht (Moskou tijd) aan zullen komen in Irkutsk, waar het dan gewoon overdag is... We vermaken ons met spelletjes, muziek, Ipads en boeken en lopen af en toe even de gang op om de benen te strekken terwijl we buiten het mooie landschap zien. Een relaxed leventje dus waar je al snel aan het ritme went!

Het leven in de trein wordt zo nu en dan onderbroken door treinstops, soms maar een minuut of 2, soms dus wat langer. Zo stoppen we 's avonds in Jekaterinenburg, waar de Romanov familie is vermoord, een geschiedenis die me al van kinds af aan heeft gefascineerd. Echt veel meer dan het station zien we niet, we hebben maar een paar minuten. We voelen we voor het eerst hoe koud het nu is: -10 graden! De lucht is zou ijzig koud dat je gezicht er pijn van doet! De tweede en derde nacht in de trein zijn al een stuk beter en het landschap wordt ook steeds mooier. Vol met sneeuw, bossen van naaldbomen en af en toe een dorpje met houten huisjes is allerlei kleuren.

Nog heel even en dan komen we aan in Irkutsk waar we weer even twee dagen/nachten uit de trein hebben!