Iets met een kast en een muur... En een braai!
12 november 2013 - Noordoewer, Namibië
Verslag 12 november
Wakker worden in Naries Namakwa was als een droom, een prachtig uitzicht, vogels die fluiten en een heerlijk zonnetje dat je tegemoet lacht. Op naar het restaurant voor ontbijt. Ook hieraan zat een Brits tintje: scones met jam! Maar ook gewoon toast, vers fruit en zelfs aan uitgebreid kaasplankje. Na even wat foto's gemaakt te hebben van de omgeving reden we richting de grens met Namibië! Ons verblijfplaats Umkulu River Camp was voor ons nog een onbekende, en dus zouden we braaf de routebeschrijving volgen die we hadden mee gekregen, we hadden namelijk al door dat we totaal geen klik hadden met onze nieuwe Garmin gps, dat ding kon werkelijk geen enkele plaats in Zuid-Afrika of Namibië vinden die wij invulden. De routebeschrijving zei toch echt dat Umkulu in Noordoewer ligt, het grensplaatsje in Namibië. Dus wij de grens over, met paspoortcontroles en politiecontroles in zowel Zuid-Afrika en in Namibië. Netjes de stempeltjes in ons paspoort. Na een paar km waren we Noordoewer echter al weer uit, en hadden we nergens een teken van Umkulu gezien... Toch maar even vragen bij het tankstation dan. "Nee hoor, Umkulu ligt nog in Zuid-Afrika, jullie moeten weer terug rijden". Eh, oke... Dus wij weer door de paspoortcontroles, en aan vijf (!!!!) verschillende ambtenaren uitgelegd dat we een foutje hadden gemaakt en dat we nog een nacht in Zuid-Afrika zouden slapen. Geen probleem kregen we te horen, we hadden geen nieuwe of extra stempels nodig, we zouden het de volgende dag gewoon even uit moeten leggen als we (alweer) de paspoort controles zouden krijgen... Je voelt hem al aankomen...Prima! Dus we reden Zuid-Afrika weer In en gingen bij Vioolsdrift opzoek naar Umkulu River Camp. De weg er naar toe was een echte gravel weg die niet aan te raden is voor wagens die geen 4x4 zijn. Na een pittige tocht kwamen we aan bij Umkulu en het eerste bord dat we zien is: "pas op voor zwarte cobra's". Nou Tam was in staat om meteen om te keren en ergens anders een guest house te zoeken! We worden opgewacht door Sas, een relaxe dude, en vijf middelgrote honden. Ze komen zo enthousiast aanrennen en blaffen dat we beide twijfelen om uit te stappen... Achteraf blijken het schatjes te zijn! Omdat het nog erg warm is besluiten we eerst een paar drankjes aan de bar te doen met Sas, alvorens we onze tent gaan opzetten. Ook zwemmen we in de rivier en spelen we met de honden die ons de rest van de dag niet meer met rust laten. 's Avonds zetten we de tent op en maken we een kampvuur voor de braai. Tam eet "hoender", Merijn een "T-bone". Ondertussen komen de andere gasten van G Adventures ook bij het vuur zitten. We hebben een geweldige avond omringd door Canadezen, Zwitsers, Duitsers, Britten en Australiërs. En het mooiste moet nog komen: kamperen in een tent op het dak van de auto!
Wakker worden in Naries Namakwa was als een droom, een prachtig uitzicht, vogels die fluiten en een heerlijk zonnetje dat je tegemoet lacht. Op naar het restaurant voor ontbijt. Ook hieraan zat een Brits tintje: scones met jam! Maar ook gewoon toast, vers fruit en zelfs aan uitgebreid kaasplankje. Na even wat foto's gemaakt te hebben van de omgeving reden we richting de grens met Namibië! Ons verblijfplaats Umkulu River Camp was voor ons nog een onbekende, en dus zouden we braaf de routebeschrijving volgen die we hadden mee gekregen, we hadden namelijk al door dat we totaal geen klik hadden met onze nieuwe Garmin gps, dat ding kon werkelijk geen enkele plaats in Zuid-Afrika of Namibië vinden die wij invulden. De routebeschrijving zei toch echt dat Umkulu in Noordoewer ligt, het grensplaatsje in Namibië. Dus wij de grens over, met paspoortcontroles en politiecontroles in zowel Zuid-Afrika en in Namibië. Netjes de stempeltjes in ons paspoort. Na een paar km waren we Noordoewer echter al weer uit, en hadden we nergens een teken van Umkulu gezien... Toch maar even vragen bij het tankstation dan. "Nee hoor, Umkulu ligt nog in Zuid-Afrika, jullie moeten weer terug rijden". Eh, oke... Dus wij weer door de paspoortcontroles, en aan vijf (!!!!) verschillende ambtenaren uitgelegd dat we een foutje hadden gemaakt en dat we nog een nacht in Zuid-Afrika zouden slapen. Geen probleem kregen we te horen, we hadden geen nieuwe of extra stempels nodig, we zouden het de volgende dag gewoon even uit moeten leggen als we (alweer) de paspoort controles zouden krijgen... Je voelt hem al aankomen...Prima! Dus we reden Zuid-Afrika weer In en gingen bij Vioolsdrift opzoek naar Umkulu River Camp. De weg er naar toe was een echte gravel weg die niet aan te raden is voor wagens die geen 4x4 zijn. Na een pittige tocht kwamen we aan bij Umkulu en het eerste bord dat we zien is: "pas op voor zwarte cobra's". Nou Tam was in staat om meteen om te keren en ergens anders een guest house te zoeken! We worden opgewacht door Sas, een relaxe dude, en vijf middelgrote honden. Ze komen zo enthousiast aanrennen en blaffen dat we beide twijfelen om uit te stappen... Achteraf blijken het schatjes te zijn! Omdat het nog erg warm is besluiten we eerst een paar drankjes aan de bar te doen met Sas, alvorens we onze tent gaan opzetten. Ook zwemmen we in de rivier en spelen we met de honden die ons de rest van de dag niet meer met rust laten. 's Avonds zetten we de tent op en maken we een kampvuur voor de braai. Tam eet "hoender", Merijn een "T-bone". Ondertussen komen de andere gasten van G Adventures ook bij het vuur zitten. We hebben een geweldige avond omringd door Canadezen, Zwitsers, Duitsers, Britten en Australiërs. En het mooiste moet nog komen: kamperen in een tent op het dak van de auto!
Komen jullie Namibië nog wel binnen?
Wat een spanning en ik weet niet of ik uit die auto had gestapt hoor.
Heerlijk om zo in de rivier te kunnen zwemmen en wat een heerlijk eten hebben jullie steeds.
Gaaf met alle nationaliteiten bij elkaar, zo hoor je nog eens wat.
Veel plezier en doe voorzichtig.